ΜΑΝΗ
Λένε ότι ο περαστικός βλέπει τη Μάνη σε τρεις μέρες, ο περπατητής σε τρεις μήνες και για να δεις την ψυχή της θέλεις τρεις ζωές. Το τοπίο της Μάνης και η αρχιτεκτονική της είναι πολύ χαρακτηριστικά και ιδιαίτερα. Όπως και οι άνθρωποί της. Και τα δύο πρέπει να τα ανακαλύψετε. Αν το καταφέρετε, θα εντυπωσιαστείτε. Η περίφημη Μάνη καλύπτει τη χερσόνησο του Ταϋγέτου. Διακρίνεται με βάση την κατά μήκος κορυφογραμμή στην Ανατολική Μάνη που βλέπει προς το Λακωνικό κόλπο και στη Δυτική Μάνη που βλέπει στο Μεσσηνιακό Κόλπο. Το 1961 ο πληθυσμός της έφθανε τους 20.300 κατοίκους, που ζούσαν σε 150 περίπου οικισμούς. Σήμερα, μετά τη διοικητική αναδιοργάνωση Καλλικράτης, η Μάνη αποτελείται από τους δήμους Δυτικής Μάνης με έδρα την Καρδαμύλη, και Ανατολικής Μάνης με έδρα το Γύθειο και ιστορική έδρα την Αρεόπολη. Στη Μάνη υπάρχουν πολλοί πέτρινοι πύργοι, 7 κάστρα, πληθώρα αρχαιολογικών χώρων, βυζαντινές και μεταβυζαντινές εκκλησίες με εξαίρετες αγιογραφίες. Στην περιοχή βρίσκονται οι 98 από τους 118 παραδοσιακούς οικισμούς της Πελοποννήσου, μαζί με πολλά σπήλαια, καλντερίμια και φαράγγια για πεζοπόρους. Τα χωριά της Μάνης διατηρούν την παραδοσιακή αρχιτεκτονική και τον ιδιαίτερο τρόπο ζωής τους. Από την ανατολική Μάνη ξεχωρίζουν: το Γύθειο με το λιμάνι και την ιδιαίτερη αρχιτεκτονική, η Αρεόπολη με τα καλντερίμια και τους πύργους που έχουν ανακηρυχθεί μνημεία, το Λιμένι απέναντι από το ομηρικό Οίτυλο, ο Γερολιμένας, η Βάθεια, ο Κότρωνας, ο Δρυμός και το Πόρτο Κάγιο. Από τη Δυτική Μάνη αξίζει να επισκεφθείτε: την Καρδαμύλη, με τα βυζαντινά μνημεία και το φαράγγι του Βυρού, τη Στούπα, τη Λαγκάδα με τα πέτρινα πυργόσπιτα και τα χωριά του όρους Ταΰγετου, Τσέρια, Καστάνια και Μηλιά. Τοπικά προϊόντα της Μάνης είναι το θυμαρίσιο μέλι, το καπνιστό σύγκλινο, οι δίπλες, το λάδι, οι ελιές, τα χαρούπια και αρωματικά φυτά (όπως τσάι, φασκόμηλο, θυμάρι κ.ά.)
